Radom to zdecydowanie więcej niż współczesne memy, ponieważ jest to miasto z imponującą historią - w 1918 roku jako pierwszy wyzwolił się spod zaborów, tworząc własne państwo o nazwie Republika Radomska, a wcześniej, w XV wieku Radom zamieszkiwała rodzina królewska i przez dwa lata miasto pełniło nawet funkcję stolicy Polski!
Radom stanowi największy ośrodek miejski w widłach rzek Wisły i Pilicy oraz drugie największe miasto województwa, siedziba powiatu radomskiego. Przed 1795 rokiem Radom był miastem królewskim i powiatowym w województwie sandomierskim. W okresie Księstwa Warszawskiego miasto było stolicą departamentu radomskiego, a w latach 1815-1915 stolicą województwa sandomierskiego i guberni radomskiej w Królestwie Polskim. W PRL siedziba władz województwa radomskiego. Współcześnie Radom jest ważnym ośrodkiem gospodarczym, edukacyjnym i komunikacyjnym.
Miasto znajduje się w centralnej Polsce, w południowej części województwa mazowieckiego nad rzeką Mleczną. Historycznie położony jest w Małopolsce, w ziemi sandomierskiej. Zgodnie z podziałem fizycznogeograficznym miasto położone jest na Wzniesieniach Południowomazowieckich, gdzie większa część miasta położona jest na Równinie Radomskiej, natomiast północny kraniec na Równinie Kozienickiej. Radom znajduje się na terenie o wysokościach od 130 do 207 m n.p.m.
Najbardziej okazałe i zabytkowe obiekty w Radomiu ulokowane są przy reprezentacyjnym trakcie jakim jest śródmiejska ulica Stefana Żeromskiego. Ulica łączy plac Kazimierza Wielkiego z ulicą Lubelską i krzyżuje się z wieloma innymi ważnymi ulicami miasta. Na odcinku pomiędzy placem Kazimierza Wielkiego a ulicą Niedziałkowskiego ulica tworzy reprezentacyjny deptak miejski. Ulica nie bez pwodu ma takie znaczenie w Radomiu - od średniowiecza biegł tędy trakt w kierunku Lublina i dalej na Ruś - i to właśnie wzdłuż tej ulicy zaczęło się rozbudowywać miasto poza granice Starówki. Przy trakcie lubelskim, bo taką nazwę wówczas nosiła ulica, ulokowano liczne karczmy i zajazdy, a także wiele murowanych budynków, tworzących dziś zasadniczy krajobraz zabytkowej części ulicy. Na uwagę zasługuje zespół klasztorny Bernardynów ufundowany w II połowie XV w. przez króla Kazimierza Jagiellończyka, gmachy Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, radomskiego oddziału Banku Państwa, komisji województwa sandomierskiego, a także budynek dawnej rogatki lubelskiej oraz wiele interesujących kamienic i pałacyków.